Çöp Şiş Diyarının Lezzet Ustası; Şişgüzar..
Çöp Şiş adıyla, lezzetiyle başta Selçuk ve Ege olmak üzere ülkemizin yemek kültürünün önemli bir parçasıdır. Türkiye’nin ilk demiryolu hattı olan İzmir-Aydın arasında, demiryolu işçilerinin etleri, sazlıklardan yaptıkları kargılara geçirerek pişirmeleri ile ortaya çıkan bu eşsiz lezzet günümüze dek gelir.
21 Ekim 2020 - 16:14 - Güncelleme: 21 Ekim 2020 - 16:18
Ege bölgesi kaynaklı tam anlamıyla bizden olan bu lezzeti her daim bizlerle buluşturabilmek ve daha fazla insana ulaştırmak için lezzet yolculuğuna Selçuk’tan başlayan bir mekan Sişgüzar Çöp şiş..
Şişgüzar çöp şiş, böylesine eşsiz bir lezzeti tüm samimiyeti, neşesi ve ustalığı ile lezzet düşkünlerine sunuyor. Fakat bu sunumlar her yerde gördüğünüz gibi değil. Sunum şekli, çöp şişin yanında masaya getirilen, şişin tadına tat katan atıştırmalıkları ve her şeyden önce adına yakışan maharet ürünü lezzetli şişleri ile benzerlerinden sıyrılıp vazgeçilmezleriniz arasına giriyor.
Sadece çöp şiş’i ile değil, kuzu şiş, sucuk şiş, tavuk şiş, ciğer şiş, vejetaryen şiş, köfte şiş damak zevkiniz ile uçsuz bucaksız bir bağ kuruyor. Şiş rüzgârı ile sizi alıp götürüyor.
Çöp Şiş’in Tarihi
Anadolu’da kebapçılığın tarihi çok eskilere dayanır; minyatür, gravür ve tarihi kitaplar bunun tanığıdır. 19.yüzyıl yaşantılarını yansıtan kartpostallarda da kebapçı esnafına tanık olmaktayız. Bu kebapçılık, bildiğimiz kuşbaşı etin (koyun, tavşan, tavuk, sülün, güvercin, bıldırcın vb.) çeşitli biçimlerdeki demir şişlere geçirilerek közlenmesinden yapılan bir yiyecektir. Bu ana kebap türüne döner, köfteli kebaplar ve tandır kebaplarını ekleyebiliriz.
Çöp şiş’in kebap çeşitleri arasındaki yerini alması, İzmir-Aydın demiryolu hattının açılmasından sonra olmuştur. Ayasuluğ istasyonu açıldıktan sonra, Demiryolcular Aydın yönünde çalışmalara devam ettiler. Ancak, demiryolu inşaatının devamında mühendisleri ve işçileri çok zorlu bir etap bekliyordu. 11 metre rakımlı Ayasuluğ’dan, 233 metre rakımlı Aziziye’ye (çamlık) doğru ilerlenecek ve büyük tüneller açılacaktı. Bu ağır iş, yaklaşık 3 yıl sürdü. Demiryolunun önce Pollio Su Kemerleri’nin altından geçirilmesi gündeme geldi. Ancak arkeoloji meraklısı mühendisler bu fikre karşı çıktılar. Yamaçlara istinad duvarı yapıldı, yol dağın yamacından ilerledi. 230 metrelik ilk tünel kolay açıldı. Hemen ikinci tünel için proje yapıldı ancak, sonuç çok ürkütücüydü. Çünkü ikinci tünel 1014 metreydi.
Aynı günlerde Ayasuğ istasyonunda ekmek arasında çöp şiş satılmaya başladı. İstasyonun hemen arkasında bulunan Ayasuluğ kahvehanesinin önündeki mangallarda pişen, kargıya dizilmiş etler, uzun bir yolculuktan sonra Ayasuluğ istasyonuna varan yolcuları, lezzetiyle büyülüyordu. Alsancak’tan hareket eden bir tren yaklaşık 4 saatlik bir yolculuktan sonra Ayasuluğ’a varıyordu. Trende yemek olmayınca, uzun yol da yolcuları hayli acıktırınca, “girişimci” Ayasuluğ (Selçuk) halkı, trenin bekleme süresini ganimet bilip çöp şişi icat ettiler. Buharlı lokomotifin dumanları uzaktan görününce, kargıya dizilmiş etler, küçük mangallara atılıyor ve ekmek arasında satılıyordu. Böylece çöp şiş kebap çeşitleri arasındaki yerini alıyor ve Şişgüzar’a kadar devam edecek uzun yolculuğuna çıkmış oluyordu.
Şişgüzar çöp şiş, böylesine eşsiz bir lezzeti tüm samimiyeti, neşesi ve ustalığı ile lezzet düşkünlerine sunuyor. Fakat bu sunumlar her yerde gördüğünüz gibi değil. Sunum şekli, çöp şişin yanında masaya getirilen, şişin tadına tat katan atıştırmalıkları ve her şeyden önce adına yakışan maharet ürünü lezzetli şişleri ile benzerlerinden sıyrılıp vazgeçilmezleriniz arasına giriyor.
Sadece çöp şiş’i ile değil, kuzu şiş, sucuk şiş, tavuk şiş, ciğer şiş, vejetaryen şiş, köfte şiş damak zevkiniz ile uçsuz bucaksız bir bağ kuruyor. Şiş rüzgârı ile sizi alıp götürüyor.
Çöp Şiş’in Tarihi
Anadolu’da kebapçılığın tarihi çok eskilere dayanır; minyatür, gravür ve tarihi kitaplar bunun tanığıdır. 19.yüzyıl yaşantılarını yansıtan kartpostallarda da kebapçı esnafına tanık olmaktayız. Bu kebapçılık, bildiğimiz kuşbaşı etin (koyun, tavşan, tavuk, sülün, güvercin, bıldırcın vb.) çeşitli biçimlerdeki demir şişlere geçirilerek közlenmesinden yapılan bir yiyecektir. Bu ana kebap türüne döner, köfteli kebaplar ve tandır kebaplarını ekleyebiliriz.
Çöp şiş’in kebap çeşitleri arasındaki yerini alması, İzmir-Aydın demiryolu hattının açılmasından sonra olmuştur. Ayasuluğ istasyonu açıldıktan sonra, Demiryolcular Aydın yönünde çalışmalara devam ettiler. Ancak, demiryolu inşaatının devamında mühendisleri ve işçileri çok zorlu bir etap bekliyordu. 11 metre rakımlı Ayasuluğ’dan, 233 metre rakımlı Aziziye’ye (çamlık) doğru ilerlenecek ve büyük tüneller açılacaktı. Bu ağır iş, yaklaşık 3 yıl sürdü. Demiryolunun önce Pollio Su Kemerleri’nin altından geçirilmesi gündeme geldi. Ancak arkeoloji meraklısı mühendisler bu fikre karşı çıktılar. Yamaçlara istinad duvarı yapıldı, yol dağın yamacından ilerledi. 230 metrelik ilk tünel kolay açıldı. Hemen ikinci tünel için proje yapıldı ancak, sonuç çok ürkütücüydü. Çünkü ikinci tünel 1014 metreydi.
Aynı günlerde Ayasuğ istasyonunda ekmek arasında çöp şiş satılmaya başladı. İstasyonun hemen arkasında bulunan Ayasuluğ kahvehanesinin önündeki mangallarda pişen, kargıya dizilmiş etler, uzun bir yolculuktan sonra Ayasuluğ istasyonuna varan yolcuları, lezzetiyle büyülüyordu. Alsancak’tan hareket eden bir tren yaklaşık 4 saatlik bir yolculuktan sonra Ayasuluğ’a varıyordu. Trende yemek olmayınca, uzun yol da yolcuları hayli acıktırınca, “girişimci” Ayasuluğ (Selçuk) halkı, trenin bekleme süresini ganimet bilip çöp şişi icat ettiler. Buharlı lokomotifin dumanları uzaktan görününce, kargıya dizilmiş etler, küçük mangallara atılıyor ve ekmek arasında satılıyordu. Böylece çöp şiş kebap çeşitleri arasındaki yerini alıyor ve Şişgüzar’a kadar devam edecek uzun yolculuğuna çıkmış oluyordu.
FACEBOOK YORUMLAR